Met ons gat in de boereboter!

Jelleuw!
Nadat we in Whakarewarewa hadden rondgelopen hebben we de stad een beetje verkend en erna zijn we zuidelijk gereden en hebben we ons geparkeerd aan een meertje met een hele hoop andere backpackers.

Zondag 06/12

Die ochtend aan het meer... damned autobatterij, alweer dood, gelukkig hebben we altijd al vriendelijke mensen gevonden die ons uit de nood wouden helpen en kabels bijhadden om de auto te jumpstarten. We zijn toen richting Mount Tarawera gereden, een vulkaankrater, maar blijkbaar als heilige grond beschouwd door de Maori bevolking en het zou ons elk 60 euro gekost hebben om op die berg te gaan. We hebben een stukje gereden met onze Rony, maar die kon da toch nie goed aan en dan zijn we maar terug gereden.

WAIMANGU EN WAI-O-TAPU THERMAL VILLAGES

We zijn toen 5 km verder gereden, werden even opgehouden door 2 losgeslagen stieren die over de weg liepen met derachter ne losgeslagen boer op zijn karreken en een boerevrouw met ne stok om het vee terug in het gareel te krijgen. Efkes schrik da die beesten op onzen auto zouden indeuken, maar wel heel grappig zicht.
Toen zijn we den toerist gaan uithangen: in Waimangu thermal village hebben we ongeveer 3 uur rondgehangen, een wandeling gemaakt langs alle geisers, over bergtoppen waar ge meerkes in de vulkaankraters kon zien en voorbij geisers, silicaterrassen en allerlei zot gekleurde afzettingen van vulkanische activiteiten, aardschokken en andere zotte dingen. Het water had zowat alle kleuren van de regenboog, net als de gesteenten en overal kwam damp uit de poelen. Vreemd om een warmwaterrivier te zien, echt aan het broebelen en al..
Wai-O-Tapu was gelijkaardig, alleen nog mooier vond ik en nog helderdere kleuren groen, rood, geel, blauw en grijs, warme bodem, echt zotjes!

LAKE TAUPO

Die avond zijn we nog 60 km verder zuidelijk gereden, naar Lake Taupo. We waren vrij moe en hadden niet echt zin om te koken, dus zijn we iets gaan eten: ribbekes met een keigoe sauzeken en groentjes met frietjes erbij, zalig!
Het was snel donker en we zijn naar Acacia Bay gegaan aan het meer, waar we een schoon zicht hadden o het meer met de kleine zeilbootjes erop en in de verte de lichtjes van de stad Taupo.

Maandag 07/12

Na een goeie nachtrust gingen we eens wat info vragen over een bungeejump en een skydive, en de prijzen erbij.
In het infocentrum zeiden ze ons dat het een stralende, perfecte dag was om beiden te doen, en we hebben ons laten overhalen om nog diezelfde dag beiden te gaan doen aan lake Taupo, niet zo erg eigenlijk want het was echt mooi weer en als je beiden deed, kreeg je de dvds er gratis bij.

BUNGEEJUMP!!

Een uur later stonden we al klaar op het platform om te gaan springen. Het is vrij zenuwslopend wanneer ze het touw rond uw voeten binden en da trekt u al precies richting afgrond. Barb is eerst gegaan en die was wel vrij nerveus!
Ik ging erna en ik stond al 3 keer recht terwijl ik nog moest blijven zitten, ik kon precies nie wachten.
Ge kon ook kiezen om tot in het water te gaan of niet. Barb heeft het water met haar vingertoppen geraakt, en ik wou toch wel dieper in het water. Shall I surprise you? vroeg die kerel en kheb dan maar ja gezegd. Uiteindelijk: 40m naar beneden gesprongen en tot mijn enkels in het water, echt zotjeeeeesss!!! da was echt supercool en spannend, vooral omda ge`t zelf moet doen en precies niets van beschreming hebt! Na zo`n 6 keer te bengelen kon ik een stok grijpen in een bootje en hebben ze mij naar de kant gebracht.
Even later hebben we een picknickske gedaan aan het strand van het meer en nog 2 uur later moesten we al richting luchthaven voor onze skydive

SKYDIVE!!!

Daar aangekomen moesten we even wachten tot de groep die voor ons was terug beneden kwam. We gingen van 15.000ft hoog springen, met een vrije val van 65sec. Mijn begeleider was Alan, ne jonge, stille kerel met al 2000 sprongen op zijn naam, maar Freddie die voor mij zat in het vliegtuig, met al 18.000 sprongen op zijn naam was wel cooler, alsook Joel, B haar begeleider. Soit, maakt nie uit, hij heeft mij veilig aan de grond gebracht! Voor we uit het vliegtuig sprongen (na ong 20 min vliegen) moesten we nog eens lachen naar de camera voor de exit picture, en dan vlogen we weg. Echt zot, ge wordt onmiddellijk naar achter geblazen en dan is het gewoon zaaaaalig om rond te kijken terwijl ge aant vliegen zijt!
In de verte Mount Ruhapihu, met de besneeuwde toppen, onder ons het gigantische meer, errond groene velden en bergen, en nog wat verder de stad. Coooool!!! Kzou da vree graag nog eens doen!

CHILL

Daarna hebben we een beetje gechilled op het strand, B was een beetje ziekjes, en erna op een parking met alweer een hele hoop andere backpackers geslapen!
Dinsdag 08/12
Na zo`n actieve dag gunden we onszelf een beetje pauze en relax time. We zijn op een mooi strandje beland waar we enkele postkaartjes hebben geschreven en rustig op ons handdoekske hebben gelegen.
Die avond hebben we nog anderhalf uur gereden, verder zuidwaarts, en we zijn in Turangi gaan slapen, ergens gewoon op straat geparkeerd.

Woensdag 09/12

TAMA LAKES TRACK

Tongariro National Park was ongeveer 40 km verder verwijderd van Turangi, en we zijn vroeg vertrokken om eens een bergtocht te kunnen maken.
Het was een heldere dag en we hebben de Tama Lakes track gedaan, die zo`n 6uur in beslag nam. Mijn "sandals" zouden zeker niet goed genoeg zijn, dus ik heb voor niets mijn schoenen in mijn rugzak meegenomen, aangezien birkenstocks niet zomaar sandals zijn natuurlijk!
Maja, nie da da erg was..
Het was een heel mooie wandeling, langs een 20 meter hoge waterval, over bergkammen, met constant Mt Ruhapihu aan de rechterkant, helemaal besneeuwd, en Mt Tongariro (Mt Doom) aan de linkerkant, met de typische vorm van de top. Op het einde moesten we een vulkaankrater opklimmen, vrij steil en hoog, maar het uitzicht op de top was fenomenaal! Links voor Tongariro een blauw meer in de krater, rechts hetzelfde voor Mt Ruhapihu. Zalig gevoel, op den top staan, midden in de natuur en helemaal alleen...
Die avond zijn we naar Mangahuia gegaan, waar een gratis camping was. Daar hebben we de schot Eric leren kennen, die 20 jaar aan CVS had geleden en nu al 19 maand met z`n bike onderweg was, en zowat heel de wereld al had afgefietst! Zotte kerel, zotte verhalen!

Donderdag 10/12

WHAKAPAPAITI TRACK

Volgende ochtend: Opnieuw richting Whakapapa village om een andere wandeling te doen: de Whakapapaiti track, die ongeveer even lang was als de andere. Dit keer ging de wandeling door bossen, over rivieren, door moerassen en veengronden, en ook over rotsen en bergen. Midden op de wandeling moesten we een snelstromende, brede rivier over waar geen brug was. Ik ben heel snel erdoor gegaan, beetje schrik wel om mijn schoenen en kodak te laten vallen.
Barb had meer moeite, zij had niet veel zin om haar schoenen uit te doen en is een tijdje langs de over blijven wandelen, tot ze uiteindelijk moest zwichten en haar schoenen toch uitdoen. Het is ons gelukt en even later konden we een beetje uitblazen aan de Whakapapaiti hut.
Daarna moesten we nog een vree steile, rotsige helling over en dan nog een half uurtje terug dalen. Het landschap zag er heel lord of the rings achtig uit, in de buurt van Mordor dan toch.
We kwamen aan op Bruce road, nog zo`n 5 km van onze Rony verwijderd. We hebben de eerst passerende auto te pakken gekregen voor een lift, en nadat we een verfrissend drankske hadden gedronken en terug op weg wouden, merkte ik dat ik m`n camera miste...
We zijn terug naar het einde van de wandeling gereden, en ik heb mezelf letterlijk die berg terug opgejaagd. Ik was mezelf wel al aan het uitlachen en aan het troosten met de gedachte dat alles vervangbaar is, behalve jezelf. Wat ervoor vrij lastig was leek nu niets meer, al lopend ben ik tot de top gegaan, waar ik tussen de rotsen zocht waar ik de laatste foto had getrokken. Na ongeveer een minuut zag ik hem liggen.. Ik weet het, wss zeggen jullie nu: Typisch e blablabla... I know, maar kheb hem terug en zal erop letten!!
Daarna hebben we fish`n chips gegeten en Ohotu en zijn we in een holiday park gaan slapen in Taihape.

Vrijdag 11/12

De volgende morgen, na een waske en een doucheken zijn we vertrokken richting Hastings, 240km van Taihape.
De weg was wel een echte challenge, die lag voor 1/3 open en kiezelig, vol trucks die aant werken waren en opwaaiend stof overal. Da tussen bochten en bergen rond ons. Autoruiten moesten open want het was veeeeel te heet, wat er wel weer voor zorgde dat het stof binnen kon waaien. Beetje coole muziekskes opgezet, meegezongen en foto`kes van Fee opgehangen in den auto.
In Hastings gingen we op zoek naar werk, fruit plukken of zo, maar blijkbaar zijn we te vroeg of te laat, de meesten hebben full staff en het nieuwe seizoen begint pas in februari, damned!
Die avond zijn we dan naar Napier (20km verder) gereden, dat aan de zee ligt.
Daar vonden we een parking waar veel vans stonden en dus veel backpackers verbleven.
Die avond hebben we 3 Tsjechen leren kennen: Jury, Cubaz en Filipe, enkele fransen, Duitsers en een Oostenrijkse.
We hebben ons samengezet en tot laat (2u of zo, tegenwoordig is da laat voor ons) gepraat en pintjes gedronken. Die Tsjechen waren zo weg als enen en ik vroeg mij af hoe die uit hun bed gingen geraken de volgenden dag voor hun werk.

Zaterdag 12/12

SPA

Volgende ochtend: op`t gemakske opstaan, richting Pak`n Save (zoiets als de Colruyt) en erna gaan relaxen in de spa pools van Napier. Aangezien er niemand aan het loket zat, en de life guard ons zei dat we konden verder lopen, hebben we gratis kunnen genieten van bubbelbad, sauna, stoombad, koude en warme zwembaden met zicht op de zee.

KAMPVUUR EN BBQ

Die avond moesten we naar Waimarama, waar we uitgenodigd waren door de Tsjechen op een bbq met nog 3 fransen erbij. Toen we aanwamen aan de stenige parking, naast een rivierke en omringd door bos, zat er zo`n 20 man rond een bbq, en een beginnend kampvuur. Echt supertoffe mensen allemaal, alle vans stonden in een kringske rond de stoelekes geparkeerd en iedereen was chill, er was vlees met overschot (worstjes, lam, steak, hamburgers, en da allemaal in alle soorten en maten en met hopen), wijn en bier overal!
Da was echt su-per-leuk! Er was kampvuur, eten, drinken, veel mensen, een gitaar en gezang.
We zijn hout gaan halen en konden zo tot 4u verder met ons vuur. Er was constant gitaarmuziek en wanneer we iets herkenden zong iedereen uit volle borst mee. Als we naar boven keken, konden we de melkweg zien, echt ongelooflijk zalig!
Die Tsjechen waren ook supergrappig, vooral den Filipe, die alleen jee jeee jeee kent als hij engels spreekt, alsook de whiskey Duck Dannel en hoe gaat het in`t frans is Common Cawa! Funny avond!

Zondag 13/12

Volgende ochtend: laat opgestaan, overig vlees op bbq gelegd, even verfrissen in rivier en dan richting Ged en Margee, het koppel dat we in Auckland hadden leren kennen. Die mensen waren echt superenthousiast dat we gingen afkomen!

GED EN MARGEE

Toen we aanwamen zagen we dat ze veel grond hebben (10 are), een mooi en heel gezellig huizeke, een hond stella en een kat Floyd. Ged is trouwens een echte stella fan (naam hond). Er stonden zo`n 20 kratten stella in z`n garage en hij heeft ook kaartjes om de perfecte stella artois pint te tappen. `s Avonds hebben we heel lekker gegeten en we hebben een kamer met echt bed waar we in kunnen slapen!
We hebben leuke gesprekken gehad en een beetje tv gekeken.

Maandag 14/12

Maandagochtend was de middelste zoon, Vance (22) thuis en hij heeft onze auto eens nagekeken. Hij heeft ons ruitenwissers bezorgd en een nieuwe batterij, echt mega! Die heeft er echt zijnen tijd ingestoken om alles te checken en dinges te repareren.
Voor de rest was het een rustige dag.
Die avond: mosselen met een slaatje en gebakken patatjes, met als dessert aardbeikes en besjes met ijs erbij.
Daarna nog even tv gekeken (man vs wil: Bear Gylls) en gaan slapen.
We zijn hier welkom zolang we willen en gaan dus ook kerstavond hier vieren, net als de verjaardag van Fraze (wordt vrijdag 24 jaar). Die mensen zijn hier zo gastvrij en doen heel veel voor ons.

Dinsdag 15/12

Het weer was niet zo goed, we zijn de stad ingegaan om cadeautjes te kopen als bedanking, zijn Margee gaan opzoeken op haar werk, en hebben lam gegeten en op het gemak gezeten savonds. Fraze kwam langs (oudste zoon) en die was ook weer ongelooflijk geinteresseerd in al onze verhalen.

OP DE GUESTLIST 2 MANY DJEES!!!!

Gisteravond kregen we ook een bericht dat we op de guestlist staan van 2 many djees!!!! da is echt te gek! Het festival duurt 5 dagen, nieuwjaar inclusief, en wij hebben gratis tickets en mogen backstage! Hoe zalig is da!!!! Daar waren we gisteravond echt wel vrij euforisch over!

Woensdag 16/12

Vandaag: laat opgestaan, en gevraagd of we echt niets voor hen konden doen. Ged heeft ons toen een jobke gegeven: Brandhout dat buiten lag te drogen in een schuur leggen, nog een cool jobke ook! Eerst heeft hij ons eens rondgeleid over hun terrein, langs hun koeien en hopen bomen en grasveldjes, met ertussen een beekje. Toen was het volgens hem al koffiepauze, nog voor we iets gedaan hadden. We hebben toen wel 3 uur doorgewerkt en de schuur is al vrij vol met hout aan het geraken..
Vanavond gaan we stoverij maken, en wss alweer een gezellige, rustige avond tegemoet!

To be continued...