Changing Plan(e)s

Hallo allemaal!!!

ik weet het, het is een tijdje geleden dat ik nog eens iets gepost heb, maar de tijd gaat zo snel hier en de laatste weken waren een beetje hectisch.

Goed, waar was ik? Still in Gisborne...

Oke, we hebben een week gelogeerd bij Ash, in een schuur in zijn tuin, strandjes gedaan, prachtige zonsondergangen gezien, beetje films gezien, rondgehangen, en een bus geboekt richting Dannevirke, waar onze tweede familie ons opwachtte.

We zijn twee dagen in Dannevirke gebleven, waar we ons creatief hebben beziggehouden, een beetje getekend, dagboeken gepimped en van die toestanden. Daarna zijn we een volgende bus opgestapt richting Wellington, het meest zuidelijke punt van het noordeiland.
Daar hebben we de stad een beetje bezocht, lang in een boekenwinkel rondgehangen en iets gedronken.
Om 3u die nacht vertrok onze ferry richting zuideiland, dus hebben we ons tot dan bezig proberen houden.

FERRY EN PICTON

Op de ferry zelf was het heeeeel koud, het stonk daar en er waren geen goeie plaatskes over om te kunnen slapen. Na een rit van 3 uur konden we voor het eerst voet aan wal zetten op het zuideiland van Nieuw-Zeeland. Picton.

We waren supermoe en boekten dus snel in in een gezellig hostel. Na een middagdutje gingen we de stad verkennen. Heel gezellig stadje, heel mooie uitzichten en we hebben een forse wandeling (de snout track) van 5 uur gedaan langs de kustlijn in de bergen. Die avond hebben we naar king kong gekeken en vroeg gaan slapen.

NELSON

De volgende dag sprongen we alweer op een bus richting Nelson, een andere stad waar we hoopten een job te kunnen vinden om onze financiele toestand te ondersteunen. We hebben cv`s gemaakt en verspreid in de stad, we boekten in in een hostel waarvan de eigenaar de ziekte van Lattourette (schrijft da zo?) had denk ik. Iedere keer dat die in de keuken kwam ging het als volg:

LAAAAZYY BASTARDS are worth shit, IGNORANT, met een echte Ay Ay piratenstem.. enzovoort enzovoort. Ik snap niet goed wat het probleem was want wij zijn ondertussen goed getraind om alles onmiddellijk af te wassen en op te ruimen, maar die kerel was wa zot in zijn hoofd. Heel grappig eigenlijk want na zo`n 20 minuten gevloek kwam die altijd met ne grote smile terug naar buiten en was hij ongelooflijk vriendelijk.

Nelson dus.

We hebben daar 1 dag op een wijngaard gewerkt waar we flessen wijn van de ene box in een andere moesten steken, en daar heb ik een beetje een flater geslagen. Ik was dozen aant plakken om de flessen in te steken, en op het einde van de palet zag ik dat ik ze allemaal ondersteboven had geplakt. Gelukkig was Christian, onzen baas die dag, een vriendelijk mens en vond hij het niet erg.

We zijn daar ook uit gegaan, nieuwe mensen ontmoet, koffietjes gedronken, enz... en naar fanastic mr fox gaan kijken in de cinema, echt ne geweldige film!!!

I HEARD IT THROUGH THE GRAPEVINE

Toen kwamen we James tegen, een vriendelijk man die inzat met ons en ons een job ging bezorgen in Blenheim, 40 km van Nelson. Hij kreeg het geregeld dat we op een wijngaard konden werken.
Twee dagen later stonden we daar dus, om 6u opstaan en om 7u beginnen. Prachtig uitzicht wel daar, omringd door heuvels en de zon op onze bol. We moesten takken van onder aan de bomen afknippen en leave picking doen, de bladeren vanrond de druiven trekken zodat het zonlicht er beter aankan. Dit laatste werd per plant betaald en de laatste dag hebben we dan ook 178 dollar elk verdiend (90 euro), wat heel goed is voor in nieuw zeeland!

Daar werkten we vooral samen met Dave en Pete, twee zaaaalige mannen, typische werkmannen wel, maar die waren echt geweldig, elk op ons rijke naast elkaar door de wijngaard lopen, babbelen tijdens het werk, zingen en lachen. Echt supertof eigenlijk hoe makkelijk je mensen leert kennen. Spijtig dat er ook altijd een einde aan komt als je aan het reizen bent.

KIWI WEDDING

Onze baas (supervisor), Morris had ons de eerste dag gevraagd of we mee wouden gaan naar een kiwi wedding en natuurlijk zeiden we ja. We dachten dat het een collega was en dat iederen zou meegaan, maar uiteindelijk bleek dat alleen hij en wij ernaartoe gingen. De dag zelf kwam hij ons ophalen en hij had transport geregeld zei hij. Ja man, wij komen uit ons hostel en er staat een witte LIMOUSINE voor de deur, die ons op de locatie zou brengen. Zotjes, amai, hoewel het gewoon zoals nen auto is, maar toch leuke ervaring! Toen hij zei dat hij ons ook diamanten halskettingen wou geven werden we toch een beetje suspicious. We zijn dan ook uit zijn buurt gebleven op de trouw zelf.

De trouw, btw, was eigenlijk een verdoken drankgelag. De ceremonie duurde 3 minuten, het was in de tuin van waar het koppel woonde, de bruid was echt gekleed alsof ze naar een verkleedpartij van de scouts zou gaan, maar dan erger, en de bruidegom had geen tanden. Echt heeeeeeel rare mensen allemaal, en iedereen (35 man) kende het koppel maximum 3 maand. Maar ik heb me super geamuseerd daar, gelachen en andere backpackers leren kennen, die ook niemand kenden op de trouw zelf.

PARTY LATIN AMERICA

We leerden ook Carolina, een meisje van Buenos Aeres kennen, die die avond een feestje organiseerde in haar huis. Wij mee dus. De bevolking daar bestond voornamelijk uit Argentijnen en Chilenen, iemand van Honduras en Uruguay, een Australier en 2 belgen, wij. Het was een superleuke avond en ik vond het heel leuk om nog eens spaans te kunnen spreken, wat me nog vrij goed lukte ook! Rond 3u snachts kwamen we thuis en hing er een briefje van James aan onze deur, de man die ons de job bezorgd had, wat we niet echt konden apprecieren, aangezien hij ook elke dag superveel berichtjes stuurde en van die dingen, later meer hierover.

ROBIN HOODS BAY

Iemand van het werk op de vineyard, George, een 17jarige jongen nam ons de volgende dag mee naar een supermooie baai, 1 van de mooiste tot nu toe, ongelooflijk leuk om nog eens te zwemmen en te genieten van het goede weer.
Wat ik minder leuk vond was dat er twee keer een krab mijn voet te pakken had, en actually bleef hangen ook nog! Het deed geen pijn, maar ik schrok mij echt verrot!!
We hebben daar ook een beetje paua gevangen en puppies (shelpen), die we later op de bbq gingen leggen.

In het hostel leerden we veel mensen kennen, iedere avond gezellig babbelen, ping pongen enz...

RUBEN EN BONNO

Toen we in een internetcafe waren, kwamen we Ruben tegen, een jongen (van Holland, maarrrr geeft toe dat belgisch bier het beste ter wereld is, en is tof!) die we in Auckland ook hadden gezien. Het duurde even voor we wisten waar we elkaar hadden gezien, 2 maand ervoor. Grappig hoe je steeds dezelfde mensen tegenkomt.

Anyway, die 2 zijn nu managers van een hostel in Blenheim en hadden een voetbaltoernooi georganiseerd tussen de verschillende hostels. We werden uitgenodigd en zijn gaan kijken. Gezellig dagje, voetbalmatchkes zien tussen allemaal reizigers. Een hele delegatie van Azie was aanwezig, en die zaten allemaal opeengepakt onder een boom, alsof teveel ruimte hen schade zou toerichten, supergrappig om te zien!

Ruben en Bonno nodigden ons dan ook uit om pasta te komen eten in hun hostel, en het was heeel lekker eigenlijk! Daar ook weer ping pong gespeeld, een beetje tennis, en een leuke avond beleefd.

FURNEAUX LODGE

In ons hostel kwamen we Ben en Chloe tegen, die werken in Ponga cove, een paradijselijk eiland in Marlborough sounds. Ze zeiden dat Furneaux lodge gelijkaardig is en dat ze daar mensen zochten om te komen werken, dus wij gebeld, onze cv doorgestuurd en aanvaard.
We lieten James weten dat we vertrokken uit Blenheim en zijn reactie was als volgt, in een berichtje:
Fuck off back to belgium, I put my reputation on the line for you, you really let me down, go to picton and get lost.
Wat we verkeerd hebben gedaan, god mag het weten, maar wij waren blij dat we ervan af waren.
Dus: Bus op, terug naar Picton, daar de boot op, 2uur durende rondvaart en toegekomen op furneaux lodge, wat inderdaad een paradijseiland is!!!

De volgende ochtend begonnen we te werken (housekeeping, ik kan nu de beste bedden ter wereld maken), en al snel werd het duidelijk dat het niet simpel is als je alle prachtige kleuren van de zee ziet en mensen ziet genieten, terwijl je je in het zweet aan het werken bent. Maar ach, we genieten er ook van hoor! Na het werk doen we nog een beetje gardening en erna genieten we in de bar van een pintje met de crew, die allemaal fantastisch tof zijn!

Wij slapen op 10 minuten wandelen van de lodge zelf, en de eerste avond werd duidelijk hoe prachtig het daar is. Overal GLOW WORMS op de track, en krekels die zingen tot laat, en dan kom je op de plaats waar we slapen, je kijkt omhoog en je ziet de melkweg zo prachtig als nooit tevoren. Het enige geluid dat je hoort zijn de krekels en de possums, en nergens licht, prachtig, echt waar.

WAKEBOARDEN EN SNORKELEN

Mijn eerste vrije dag was dinsdag. Clare, een meisje die in de bar werkt, zei dat er enkele mannen waren (guests) die gingen wakeboarden, zoals waterskieen maar dan op een bord, of zoals snowboarden maar dan opt water.
Ik mocht mee en twas echt SUPERgeweldig!!! Moeilijk de eerste keer om recht te geraken op da bord, maar eens recht is het de max! Bochtjes maken, jumpkes doen, vallen int water, dolfijnen zien in de verte, opgepikt worden door de speedboat, en opnieuw proberen. Echt zaaaaalig!

Na het wakeboarden gingen die mannen gaan duiken en snorkelen, en vroegen of ik meewou. Natuurlijk! Ze vaarden 20 minuten uit de baai, richting een ander baaike waar werkelijk niets was behalve wij en de boot en natuur.
Ik had nog steeds een wetsuit aan en kreeg snorkelgear. De mannen namen hun messen en speren, en vertrokken op zoek naar vissen, paua, en andere dingen. Echt supercool, de zichtbaarheid was fantastisch en heb veel van het oceaanleven gezien!!!
Die mannen hadden dan wa vissen gevangen en later werden ook die weer op de bbq gegooid. Een giant crayfish was het neusje van de zalm, die ze op 25m diep hadden gevangen.

Die avond in de bar hebben we heel de avond pool gespeeld en gelachen, zaaaalige eerste vrije dag! Alle mensen die moesten werken waren superjaloers.

Vandaag is mijn tweede vrije dag, en die mannen gingen naar huis dus hebben mij afgezet in Picton met hun boot. Straks moet ik de watertaxi terug nemen, en heb al inkopen gedaan, want, en dat is 1 nadeel daar, waar we verblijven is er NIETS behalve de luxelodge, geen winkel, geen uitweg behalve met de boot, geen ontvangst op gsm, enz... Maar het is er wel prachtig!!

Ah ja, het belangrijkste nog:
We gaan hier iets langer verblijven dan gepland, aangezien we een financiele dip hadden nadat onze rony de geest heeft gegeven. We gaan tot eind maart hier blijven werken, dan nog rondreizen op het zuideiland en dan richting Azie, voor 3 maanden. We moeten dus onze vliegtickets nog veranderen van datum.
Ik hoop dat ik het 6 weken volhoud daar, de isolatie, acoomodatie en het eten voor de staff zijn slopend, maar de schoonheid van nature zal me wel recht houden!
En als er elke week guests komen met een boot en wakeboards en toestanden dan zal het me zeker wel lukken!

Volgende vrije dag ga ik wandelen denk ik (heel mooie tracks hier) en kajakken (blijkbaar kan je dan ook veel walvissen spotten).

Het zal dus wel weer een hele tijd duren voordat ik nog iets post, het wordt werken werken werken, en geen internet, en de boot naar hier kost 40 dollar, dus ik ga dat zeker niet iedere vrije dag doen.

Hou jullie allemaal goed, laat af en toe iets weten!

Fotos komen later, maar ik kan je verzekeren: prachtige dingen!!

Sorry voor mijn taal en de chaos, ik ben het nderlands al een beetje aan het verleren, zoals ik gisteren tegen barbara zei dat het half na tien was.. vreemd is da, engels lukt al beter dan nederlands tegenwoordig!

Heel veel groetjes en warme knuffels vanuit kiwiland!